Zonder jouw steun bestaat MO* niet

Kinderarbeid en schuldslavernij zijn nog steeds gebruikelijk in de steenfabrieken in Cambodja. Hoewel deze vormen van uitbuiting illegaal zijn, kijkt de overheid de andere kant op.

Phnom Penh wordt gegrepen door bouwkoorts. Er komen steeds meer bouwplaatsen, de stad groeit naar boven. Nieuwe torengebouwen zijn de symbolen van de nieuwe welvaart van Cambodja. Maar het zijn vaak de kinderen van schuldslaven die de bakstenen leveren voor de snel veranderende skyline.

Het is een oud misbruik waar de overheid geen vat op krijgt. In december werd de regering in verlegenheid gebracht door een ophefmakend rapport van de ngo Licadho. De organisatie documenteerde de uitbuiting van zowel volwassenen als kinderen in steenfabrieken.

Volgens het rapport zijn schuldslavernij en kinderarbeid diepgewortelde praktijken in de sector. In honderden fabrieken worden nog steeds kinderhanden gebruikt om zware karren te trekken, ovens aan te steken en de miljoenen stenen op vrachtwagens te stapelen.

In honderden fabrieken worden nog steeds kinderhanden gebruikt

Het onderzoek is gebaseerd op 3 maanden veldwerk in 130 fabrieken waar duizenden mensen werken. Op slechts een uur rijden van de Cambodjaanse hoofdstad had Licadho op één dag vier fabrieken gevonden waar kinderen stapels stenen sjouwden. Sommige moderne slaven waren amper negen jaar oud. Ze produceerden het bouwmateriaal dat nodig was voor de transformatie van Phnom Penh.

Het ministerie van Arbeid reageerde verontwaardigd op het rapport van Licadho. "Dit is geen positief rapport, we wijzen het af", zei minister Ith Sam Heng in een verklaring. Hij voegde eraan toe dat NGO's "geen onprofessionele rapporten mogen maken die het nationale prestige en de inspanningen van de regering schaden".

De minister gaf toe dat kinderarbeid nog steeds voorkomt en kondigde inspecties aan. Een paar dagen later meldde het ministerie van Arbeid dat er bij controles geen sporen van kinderarbeid waren gevonden. De lokale autoriteiten weten echter perfect wat er in de fabrieken gebeurt, maar in het corrupte Cambodja knijpen de mensen vaak een oogje dicht.

De arbeidsomstandigheden voor de minderjarige arbeiders en arbeiders zijn hartverscheurend. In het rapport klagen de kinderen over het harde werk en de lange dagen. Rug- en spierpijn, ontstoken ogen, huiduitslag en duizeligheid zijn de meest genoemde aandoeningen.

Ook gebeuren er bijna dagelijks ongelukken. Vaak zijn dat snij- en brandwonden, maar zo nu en dan verliest iemand een arm in een steenmachine. De kinderen dragen geen beschermende kleding en hebben eenvoudige pantoffels aan hun voeten. De meesten van hen gaan niet of weinig naar school en lopen achter. Zo vallen ze in dezelfde armoedeval als hun ouders.

Armoede is de belangrijkste oorzaak van kinderarbeid. De ouders hebben vaak duizenden dollars aan schulden die de baksteenfabrikanten opkopen in ruil voor goedkope arbeidskrachten. De arbeiders verdienen tussen de 2 en 10 dollar per dag, niet genoeg om de lening af te betalen.

Hele gezinnen zitten gevangen in deze combinatie van zware leningen en riskant maar slecht betaald werk. Als gevolg hiervan worden de kinderen gedwongen om te gaan werken alleen maar om te eten. Zo wordt armoede van generatie op generatie doorgegeven. Kinderarbeid en schuldslavernij zijn dus nauw met elkaar verbonden.

Naly Pilorge, vice-president bij Licadho, zegt dat kinderarbeid en schuldslavernij zullen voortduren zolang het ongestraft blijft. Het sluiten van de fabrieken is geen oplossing. 'Daarom zijn wij voorstander van een eenmalige amnestie voor werkgevers als zij de schulden van hun werknemers kwijtschelden. Zo kunnen de arbeiders hun baan behouden, maar dan onder betere omstandigheden.'

"Zolang arbeiders geen loon krijgen waar ze van kunnen leven, blijven ze hun kinderen aan het werk zetten om te overleven."

Licadho stelt ook een hervorming van de inspectie en de minimumlonen voor. Lokale ambtenaren moeten beter betaald worden om corruptie minder aantrekkelijk te maken.

Maar een duurzame oplossing is onmogelijk als de overheid het probleem van schuldslavernij niet erkent. 'Het huidige systeem van schuldslavernij, gecombineerd met zeer lage lonen, maakt kinderarbeid onvermijdelijk. Omdat een gezin niet genoeg verdient om te overleven, laat staan ​​om hun kind naar school te sturen', zegt Pilorge.

In Cambodja is gevaarlijk werk verboden voor iedereen onder de achttien jaar. Werkgevers riskeren hoge boetes. Op schuldslavernij, waarbij iemand werk levert als onderpand voor een lening van een werkgever, staat een gevangenisstraf van vijftien tot twintig jaar.

Zelden worden werkgevers gestraft. Lokale autoriteiten zijn meer geïnteresseerd in de geschenken die ze van de baksteenproducenten krijgen dan in het lijden van arme arbeiders.

Maar ook de arbeiders zelf zijn niet geneigd kritiek te leveren. Omdat ze schulden hebben bij iemand van wie ze voor hun inkomen afhankelijk zijn, gaan ze niet klagen over mishandeling of slechte arbeidsomstandigheden. Volgens het rapport van Licadho zien veel werknemers hun werkgevers niet als criminelen, maar als weldoeners.

Zo gaat de wanpraktijken verder, zegt Naly Pilorge van Licadho. Een eerlijk loon is de eerste stap naar een beter leven. "Zolang arbeiders geen loon krijgen waar ze van kunnen leven, blijven ze hun kinderen aan het werk zetten om te overleven."

Schrijf je in op de MO*Daily en ontvang elke dag topartikelen.

Steun ons en word proMO* voor slechts €4/maand of doe een gratis donatie. 3190 proMO*s steunen ons vandaag al. 

Word een promo* of doe een donatie

11.11.11 Broederlijk delen Rikolto (Vredeseilanden) Zebrastraat Fairtrade België Triodos Memisa VIA Don Bosco Plan WSM (World Solidarity) Oxfam België NewB Handicap International Artsen Zonder Vakantie Fos Damiaanactie Unicef ​​Vluchtelingenwerk Vlaanderen Join For Water Doktoren van de wereld Caritas Vlaanderen

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.